Levensgevaarlijke situaties rond #stalkaarsen als je met kinderen van en naar school fietst.

Wij brengen dagelijks onze twee kinderen per fiets (de kinderen fietsen zelf) van het Schrijverslaantje naar Stalkaarsen, naar de Samen Onderweg school. De problemen die wij, maar vele andere ouders onderweg in dit deel van Gorinchem tegenkomen, zijn de volgende:

• Rechts voorranggeven vanaf de Haarsekade is bij uitzondering praktijk. De meeste auto’s en fietsers scheuren (de auto’s met te hoge snelheden) voorbij. Elke fietser loopt hierdoor direct gevaar. Daar komt bij dat vooral kinderen niet meer leren/begrijpen hoe de spelregels in het verkeer zijn: zij leren nu dat je nergens voorrang hebt en dat je je leven op het spel moet zetten om er tussen te komen.
• De snelheid van het autoverkeer is op de Haarsekade en door Stalkaarsen en de wegen die daartussen liggen doorgaans ver boven de toegestane 30 km grens. Daar zijn deze wegen niet op ingericht en de kwetsbaarsten in het verkeer (lees: kinderen op de fiets) lopen hierdoor direct gevaar.
• Het gedrag van weggebruikers op deze wegen, en dan met name de grote touringcars, de taxibusjes en ook vele personenauto’s is intimiderend: hard de fietsers inhalen, overal een gaatje zoeken, geen voorrang verlenen.
• Het parkeren van auto’s (half) op de stoep en met minder dan 5 meter afstand van een kruispunt is aan de orde van de dag rondom Stalkaarsen. Dat levert opnieuw levensgevaarlijke situaties op omdat het er onoverzichtelijk van wordt; er plotseling uitgeweken moet worden vanwege een verkeerd geparkeerde auto; maar ook vanwege openzwaaiende portieren. Het gevaar treft hier niet alleen (jonge) fietsers maar evenzeer kinderen en hun ouders die gewoon op de stoep lopen.

De optelsom van deze problemen leidt tot een soort ‘apenkooi’ met gevaar voor eigen leven. Althans, als je je kinderen wilt laten fietsen tussen huis en school.

Bijkomend probleem in de directe omgeving van de school is dat er geen gedragsverandering optreedt als gevolg van waarschuwingen en oproepen vanuit de Samen Onderweg school. Het komt helaas nogal eens voor dat ouders zelf veroorzaker zijn van de gevaarlijke situaties. Daar komt bij dat de wijkagent mij gemeld heeft dat er aan de verkeerssituaties in een bredere omtrek technisch niets is te doen. En het grootste bijkomende probleem wat mij betreft is de gelatenheid die ik tegenkom: er zal toch niets gebeuren vanuit overheid of politie, “we roepen dit al tien jaar en er gebeurt al tien jaar niks” zegt men dan.

Maar ik pas er voor om cynisch of gelaten te worden. Ik wil dat er actie wordt ondernomen. Gewoon omdat het kan. Regels worden tenslotte met voeten getreden. En omdat het moet. Het leven van onze kinderen en die van onszelf moeten ons veel waard zijn. Ik hoop van harte dat er nu echt iets gaat gebeuren. En dat kan nu al beginnen. Bijvoorbeeld door intensieve handhaving van regels (boetes uitdelen etcetera, het kan allemaal vandaag en morgen al). En op de middellange termijn moet het toch mogelijk zijn op een slimme manier de wegen veiliger te maken. Zet daarvoor een aantal doortastende en betrokken mensen bij elkaar die iets innovatiefs bedenken. En ga ermee aan de slag.